दत्त जयंती विशेष : विष्णूचा दत्तात्रेय अवतार

दत्तात्रेय हा शब्द ‘दत्त’ व ‘अत्रेय’ अशा दोन शब्दांनी बनला आहे. ‘दत्त’ या शब्दाचा अर्थ आपण ब्रह्मच आहोत, मुक्तच आहोत, आत्माच आहोत, अशी निर्गुणाची अनुभूती ज्याला आहे असा. आणि ‘अत्रेय’ म्हणजे अत्री ऋषींचा मुलगा. श्री दत्तात्रेयाच्या जन्माविषयी विविध कथा प्रचलित आहेत, मात्र या सगळ्या कथांमधून श्रीदत्त हे अत्रीऋषी व माता अनसूया यांचा पुत्र व विष्णूचा अवतार आहे, असाच बोध होतो.

अत्रीऋषींनी पुत्रप्राप्तीसाठी ऋक्ष कुलपर्वतावर घोर तपश्चर्या केली. त्यांच्या तपाने सारे त्रिभुवन पोळून निघाले. अत्रीऋषींच्या या प्रखर तपाने संतुष्ट होऊन ब्रह्मा-विष्णू-महेश हे तिन्ही देव प्रकट झाले. आणि त्यांनी अत्रीऋषींना तपाचे कारण विचारले. अत्रीऋषींनी त्यांना विनवले की, आपण माझ्या उदरी पुत्ररूपाने जन्म घ्यावा. तिन्ही देवांनी त्यांची विनंती मान्य केली. देवत्रयीच्या आशीर्वादाने अनुक्रमे ब्रह्मापासून सोम म्हणजे चंद्र, विष्णूपासून दत्त आणि शिवापासून दुर्वास हे तीन पुत्र अनसूयेच्या उदरी जन्मला आले.

श्रीदत्तजन्माची एक कथा ब्राह्मणपुराणात आहे. अत्रीऋषींनी ब्रह्मा-विष्णू-महेश यांची पुत्रप्राप्तीसाठी आराधना केली. ते संतुष्ट झाल्यावर त्यांनी देवांना विनवले की, आपण माझ्या घरी पुत्ररूपाने जन्म घ्यावा आणि मला एक रूपवती कन्याही प्राप्त व्हावी. देवांच्या आशीर्वादाने दत्रात्रेय, सोम, दुर्वास हे तीन पुत्र आणि शुभात्रेयी नावाची कन्या अत्रीऋषींना प्राप्त झाली.

भारतात शैव, वैष्णव आणि शाक्त हे तीन प्रमुख पंथ आहेत. ते सुमारे हजार ते बाराशे वर्षांपासून श्री दत्तात्रेयाची उपासना करत आहेत. संपूर्ण भारतात विशेषतः महाराष्ट्रात श्रीदत्त आराधनेची उज्ज्वल परंपरा आहे. महानुभाव संप्रदाय, नाथ संप्रदाय, वारकरी संप्रदाय, समर्थ संप्रदाय व दत्त संप्रदाय ही पाच संप्रदाय श्री दत्तप्रभूची उपासना करताना दिसतात.

श्री दत्त संप्रदायातील साधक ‘अवधूतचिंतन श्री गुरुदेव दत्त’ असा जयघोष करत असतात. अवधूत हे दत्तात्रयाचे नाव असून या शब्दाचा अर्थ म्हणजे- नेहमी आनंदात रमणारा, प्रत्येक क्षण वर्तमानकाळात जगणारा होय.

श्री दत्त दररोज खूप भ्रमण करीत असत. ते स्नानासाठी वाराणसीला, चंदनाची उटी लावायला प्रयागला जात, तर दुपारची भिक्षा कोल्हापूरला मागत व दुपारचे जेवण पांचाळेश्वर, बीड जिल्हा येथे गोदावरीच्या पात्रात घेत असत. तांबुलभक्षणासाठी मराठवाड्यातील बीड जिल्ह्यात राक्षसभुवन येथे जात, तर प्रवचन व कीर्तन ऐकण्यासाठी नैमिष्यारण्यात बिहार येथे पोहोचत. निद्रेसाठी मात्र माहूरगडावर जात व योग गिरनार येथे करीत असत. श्री दत्त अवलिये होते. क्षणात कोठेही अंतर्धान पावत असत. श्रीकृष्णाच्या लीलांप्रमाणेच श्री दत्तात्रेयाच्या लीला आहे.

महाराष्ट्रात हिंदूंच्या बरोबरीने मुस्लिम समाजही श्रीदत्तप्रभूची उपासना करताना दिसतो. ‘श्रीपाद श्रीवल्लभ’ हा दत्ताचा पहिला अवतार, ‘श्री नृसिंह सरस्वती’ हा दुसरा तर ‘माणिकप्रभु’ हा तिसरा व ‘श्री स्वामी समर्थ महाराज’ हा चौथा अवतार आहे. जैनपंथीय श्री दत्तगुरूंची ‘नेमिनाथ’ म्हणून पूजा करतात, तर मुसलमान ‘फकीर’ म्हणून पूजतात. महाराष्ट्रात नृसिंहवाडी (कोल्हापूर), कारंजा (वाशिम). माहुर (नांदेड), गाणगापूर, औदुंबर अशा अनेक ठिकाणी दत्तजयंतीच्या काळात मोठ्या प्रमाणात भाविकांची गर्दी पाहावयास मिळते.